Sfeerverslag KCR – DOS/Kampen & Pernix ; vooruitblik laatste wedstrijden…

Het is terecht, goed en vanzelfsprekend dat het Project De Wissel veel aandacht krijgt vanuit onze mooie vereniging. Maar de Kabaalclub stelt voor dat vanaf nu daarnaast ook het Project Handhaving Eerste ( kortweg P.H.E ) alle aandacht en belangstelling gaat krijgen die het verdient. Dit project wordt zeker geen appeltje-eitje project. Daarover straks meer.

Maar eerst terug naar de laatste twee thuiswedstrijden. Een vrij kansloze wedstrijd tegen DOS, waarbij in een te groot deel van de wedstrijd de thuisploeg voor het scorend vermogen afhankelijk was van slechts enkele spelers. Pas in de laatste tien minuten werd de score gelijkmatiger verdeeld over de ploeg – te laat om de wedstrijd nog te winnen. Wel noteerden we een formidabel doelpunt van Mark, die half struikelend/vallend  met twee hijgende heren in zijn nek een onmogelijke eenhandige doorloopbal van schuin achter de paal erin wist te frommelen. “Dubbelteller” zo meenden wij – scheids wilde nergens van weten, jammer is dat toch altijd. Verder aan het begin van deze wedstrijd een indrukwekkende minuut stilte in verband met het overlijden van Chris Dekker in de week voorafgaande aan deze wedstrijd.

Afgelopen zaterdag Pernix op bezoek. De uitwedstrijd in Leiden kunnen we ons nog goed herinneren. Een onvindbaar veld, in het team van Pernix de tweelingbroer van Demis Roussos die overal waar hij opdook voor onrust zorgde en een luidruchtig groepje Pernix-supporters die niet alleen de thuisploeg aanmoedigde, maar ook nare opmerkingen maakte richting Kabaalclub. Heerlijk, heerlijk was het dan ook zaterdag dat na de prachtige winst van het  vlaggenschip onze harde kern “het is stil aan de overkant” kon inzetten. Kijk, dat komt ervan. Direct dan ook maar de huiskamervraag: wie durft uit zijn hoofd zonder Wikipedia te raadplegen een hit van Demis Roussos te noemen ? Prachtige nummers allemaal. Familie Iliadis is uitgesloten van deelname aan deze huiskamervraag, sorry. De winnaar ontvangt een gratis ( en winnend ) lot voor onze grote KCR-loterij.

Wat betreft de wedstrijd tegen Pernix was het grootste verschil in vergelijking met de wedstrijd tegen DOS dat nu het hele team een steentje bijdroeg aan de einduitslag. De tien doelpunten van onze charmante dames waren daarbij bijzonder belangrijk. En karakter natuurlijk, dat geldt voor de hele ploeg én de technische staf – knokken tegen degradatie valt niet mee, vraag maar aan Dick A. Nee, hier maken we geen huiskamervraag van: wie is Dick A. ? Niet dus.

Uitgesproken naar en vervelend was het nieuws uit het verre Kampen ( hier kunnen we wel een prachtige huiskamervraag van maken: wat hebben de steden Kampen, Zutphen, Deventer en Hattem gemeen ? Opnieuw een winnend lot in de aanbieding..), Kampen dus waar KVA een puntje in de wacht wist te slepen. Matchfixing, we weten het zeker.

Gevolg: er MOET op 26 mei gewonnen worden in Amstelveen ( nu zit de regio 020 al jaren in een sportieve dip, dus dat komt wel goed lijkt ons) maar da’s niet genoeg. Ook tegen SDO en Die Haghe moeten punten gepakt worden. Dat is een lastige klus. SDO bijvoorbeeld strijdt voor de titel, heeft de broertjes Bijerman in de gelederen maar beschikt bovenal over Fort Oranje, een werkelijk fantastische supportersvereniging. Dus wat gaan we doen ? Een blauw-rode invasie naar Kamerik verzorgen ( Kamerik, klinkt verder weg dan het is hoor, 38 minuutjes en je bent er) en het Fort Oranje overstemmen. Dat gaat zorgen voor paniek bij de thuisploeg en in het veld komt het dan wel goed. Trouwens, in de laatste zaalwedstrijd bood ons eerste meer dan verdienstelijk partij.

Daarna in een rechtstreeks duel KVA overrompelen ( er rijdt een bus van onze gewaardeerde sponsor Ringelberg, is bijna al vol dus je moet snel zijn) en het karwei thuis afmaken tegen Die Haghe – we hebben zeer goede herinneringen aan beslissende wedstrijden tegen ploegen uit de Hofstad. Daarna de handhaving vieren en met zijn allen (inclusief de gasten uit Den Haag) heel hard zingen: “ Oh oh Den Haag mooie stad achter de duinen”. En een drankje drinken natuurlijk. En wie weet vuurwerk afsteken…..

Gaat niet lukken, hoor ik Sombermans denken. O nee? De Trots van Zuid was toch ook kansloos in de bekerfinale tegen Alkmaar-Zaanstreek, toch ? Maar na een ware strafexpeditie staat de Gouden Dennenappel nu wel te blinken in De Kuip. Sport is soms lekker onvoorspelbaar, gelukkig maar.

Dus: vertrouwen en steun, heel veel steun uit onze vereniging en het gaat goed komen. Wij, wij geloven erin.

Karin, Anita, Demi, Naomi, Gaby, Natasja, Remon, Stephan, Arie, Vincent, Mark, Dennis, Glenn en last but not least Marloes en iedereen die we vergeten zijn: : we gaan ervoor.

Succes, nee, heel, heel veel succes !!

Tot zover,
Kabaal Club Ridderkerk,
Supportersvereniging KCR.