Sfeerverslag KCR – KVA.

Heerlijke ontlading op ons geliefde sportpark, een sportpark waarvan we toch op redelijk korte termijn afscheid  gaan nemen. Daarover later meer. Terug naar de ontlading. Keihard werken van de gehele ploeg, een slimme aanvallende wissel door mastercoach Glenn, topschutter Mark die deed wat van hem verwacht werd (presteren onder druk is het mooiste maar ook moeilijkste dat er bestaat) , geloei vanaf de spionkop ( ook daarover later meer..)  – en daar viel de dik verdiende gelijkmaker, een gelijkmaker die direct ook het eerste punt van deze competitie opleverde.

Natuurlijk krijg je direct de discussie: punt verloren of een punt gewonnen ?? Wij zeggen: punt gewonnen, en volgende week nog twee erbij.

Nogmaals terug naar de ontlading. In de dying seconds viel dus de 16-16, vlak voordat een KCR-strafworp werd gemist waarbij we toch dachten: oei, dit komt niet meet goed. Wel dus, en mooi om te zien dat de hele reserve bank inclusief geblesseerden het veld instormde bij deze gelijkmaker. Prachtige beleving !

Wat valt verder te vermelden over deze druiligere zaterdag ? Alleen echte diehards trotseerden de regen en waren nadrukkelijk aanwezig, grandioos, daar houden we van. Na afloop de scheidsrechters snel duidelijk gemaakt dat er niets persoonlijks bedoeld werd, we wilden alleen winnen. Gelukkig hadden de leidsman- en vrouw hiervoor alle begrip. Kijk, dat zijn de besten haha.

Na afloop een heerlijk ouderwetse derde helft in een bedompte kantine met beslagen ramen. Vroeger, vroeger had je zo’n vochtgehalte elke zaterdag in je kantine want toen regende het namelijk altijd. Het enige dat we misten was modder en grasresten op de vloer en het middenvak natuurlijk. Tsja, dat komt nooit meer terug, jammer. Straks hebben we een kantine met dubbel glas en een goede ventilatie, niks geen beslagen ramen meer.

Heerlijk was het verder dat we konden genieten van een herfstbok van de tap, precies op tijd ingevlogen door onze theaterberoemdheid en tekstdichter Martijn G.

Opvallend was hierbij dat een oud-voorzitter van Sagitta glashard durfde te beweren dat hij als enige inwoner van Ridderkerk niet beschikt over een betaalpas en dus geen rondjes kon geven. Dit leverde hem direct de bijnaam Man zonder Pas op en daar komt hij nooit, nooit meer vanaf. Jammer dat we wat dit betreft geen namen mogen noemen. Om toch een tipje van de sluier op te lichten: de Man zonder Pas heeft een korfballende zoon die onlangs elf keer scoorde in één wedstrijd.

De jeugdige bikkels van het zevende zorgden verder voor heel veel kabaal en terecht: zij haalden een dik verdiend kampioenschap binnen. Echt goed te zien dat een hele groep jonge spelers moeiteloos de overstap naar de senioren zet. Coach Marieke H. verdient daarbij een compliment.

Wat betreft acties voor de nieuwe accommodatie is de tussenstand selectie dames – selectie heren ronduit verbijsterend. Dames 1105 euries (jaja elfhonderd vijf euries, goed zo meiden. Wel moeten we daarbij opmerken dat het éne overhemd beter gestreken was dan de andere, maar daar hebben we het nog wel eens over…..) tegenover de heren: nul eurootjes, niks, nada, rien, gar nichts… Toch lopen de selectieheren nonchalant in de rondte en doen alsof er niks aan de hand is. Er is vast en zeker een spectaculaire actie op komst waarbij de achterstand in één klap goed gemaakt gaat worden. Boze tongen beweren dat er straks gegokt kan worden op het behoud van het eerste in de overgangsklasse. Het plan daarbij zou zijn om uit een schijnbaar kansloze positie (iedereen zet in op degradatie..) tijdens de tweede helft van het veld alles te winnen zodat al het ingelegde geld verdwijnt in de actiepot van de heren. Glenn ontkent echter in alle toonaarden dat hier sprake is van een vooropgezet plan. We gaan het zien.

Goed te zien dat Panagos weer fit is en dat ook Kelly weer beschikbaar is. Remon wensen we veel sterkte, hier duurt het herstel langer dan verwacht

Nog één veldronde en we gaan de zaal in. Met drie punten, let maar op.

Tot zover,
Kabaal Club Ridderkerk,
Supportersvereniging KCR.