Sfeerimpressie Kinderdijk – KCR.

Vakantie is heerlijk, maar het is toch altijd fijn als de competitie weer gaat beginnen. Zeker als de eerste wedstrijd verloopt zoals afgelopen zaterdag. In een bloedstollende slotfase (pas in de laatste minuut maakte Remon een eind aan alle onzekerheid, 20-22) rekende het eerste af met de thuisploeg. Dik verdiende overwinning.

Wat valt er te vermelden ? Best veel. Zo hadden we bijna de gehele wedstrijd gemist. Zoals gewoonlijk bij een uitwedstrijd zochten we een plekje op in de buurt van onze dug-out. We planten daar een beach-vlag, hangen wat spandoeken op, laten even de sirene horen, bestellen een biertje en we zijn er klaar voor. De spandoeken hingen nog niet of we hadden de briesende voorzitter van de sponsorcommissie Kinderdijk in onze nek hijgen. Onmiddellijk het spandoek weg of anders zouden we door de beveiliging van het terrein worden verwijderd. Nou vraag ik je toch…. Wat blijkt ? Ons prachtige KCR spandoek hing over een door een sponsor gefinancierd reclamebord. Het toeval wil dat de bewuste sponsor aan de andere kant van het veld recht tegenover ons zat en zo zijn kostbare bord zag verdwijnen. Lachen natuurlijk. Maar we vinden dat hij daar echt blij mee had moeten zijn. Zeg nou eerlijk, wie weet welk reclamebord op ons eigen complex tegenover onze thuis dug-out

staat ? Niemand, precies. Juist als je er iets overheen hangt vragen mensen zich af: Goh, welk bord ook alweer zit onder dat doek ? Zo werkt het ook met zwart gemaakte passages in overheidsstukken: wat zou er staan? Tsja.. Dus Van Puffelen Gevelreiniging mag ons dankbaar zijn.

Intussen was de wedstrijd in volle gang. Vanaf de vijfde minuut dicteerde KCR het spel, een beslissend gat kon helaas niet worden geslagen. Een openbaring wat ons betreft was Thom, op slimme wijze door Demi naar KCR gelokt. Tot nu toe was het aanvoerder Arie die de eretitel “alle ballen zijn voor Arie” mocht voeren, maar of dit lang zo blijft valt te betwijfelen. Daarnaast liet Thom met een eenhandig doelpunt zien ook aanvallend zijn mannetje te staan. Maar alle eerstelingen lieten zich van hun beste kant zien. Strijd, beleving, een aantal mooi uitgespeelde aanvallen, bijna alles klopte vandaag. Dat belooft wat.

Nadat we de in de sloot gewaaide paraplu van de hoofdtrainer van de kangoeroes hadden opgevist pakten we tevreden de fiets om terug te keren naar Ridderkerk. Ja ja, de Kabaalclub doet er alles aan om het duurzame karakter van onze vereniging hoog te houden. Tjoba uit wordt wat dat betreft een uitdaging ( is 85,9 km). In het centrum van Alblasserdam passeerde de kolonne van het eerste ons: luid getoeter, fakkels, spelers op het dak… Een gemiddelde bruidsstoet zou erbij verbleken.

In onze prachtige kantine was alles in gereedheid gebracht voor de mosselavond, een heerlijk initiatief van het onafscheidelijke duo Erik & Edwin. Een Verboden Vrucht erbij en we waanden ons in De Librije. Bij het afrekenen bleek dit gelukkig niet het geval te zijn.

Zaterdag Maassluis thuis. Maassluis, lang geleden speelde het eerste daar in de zaal een heroïsche kampioenswedstrijd. Benieuwd of we zaterdag weer zo’n spektakel voorgeschoteld krijgen.

Tot slot een vermeldenswaardige uitslag: F-1 wint met 35 – 5. Vijfendertig doelpunten !!
Hoe krijgen die kids dat voor elkaar ? We gaan dit team nauwlettend volgen.

Tot zover,
Kabaal Club Ridderkerk,
Supportersvereniging KCR.