Sfeerimpressie KVA-KCR.
Ongelooflijk hoe lang een korfbalkwartje op zijn kant kan blijven staan voordat het omvalt. Naar de verkeerde kant dit keer, helaas.
Na een dramatische start ( 4-0 achter, 6-2 achter) vocht ons eerste zich afgelopen zaterdag terug in de wedstrijd, veel respect daarvoor. In de tweede helft bij 13-13 langszij, bij 14-14 opnieuw gelijk. En toen, toen leek het een eeuwigheid te duren voordat er weer gescoord werd. Iedereen langs de lijn voelde het aan: komt KCR op voorsprong, dan gaan de punten naar Ridderkerk. De spanning werd intussen ondraaglijk, categorie: “jebijtaljenagelservanafklotsendeokselsverhoogdebloedrukrodevlekkeninjenekhartslag 280”.
Zelfs het irritante Amsterdamse accent om ons heen veel stil. Een ware belegering van de KVA korf vond plaats, er werden enorm veel aanvallende rebounds gepakt ( Lebron James zou er jaloers op zijn..) maar helaas, de verlossende treffer wilde niet vallen. KVA maakte de 15-14 en snel daarna de 16-14, einde verhaal.
Het behoeft geen betoog dat de teleurstelling groot was, bij spelers, de technische staf, het talrijk afgereisde KCR-publiek. Maar het pleit werd niet in deze wedstrijd beslecht. In de eerste helft van de veldcompetitie werd slechts één puntje gepakt. Ondanks een redelijk goede tweede helft van het veldseizoen bleek dat éne puntje te weinig. Zeker toen er na de zaalcompetitie een doldwaze competitie ontstond, waarin iedereen van iedereen bleek te kunnen winnen.
Wat valt verder te vermelden ?
Onze super bus sponsor Ringelberg voldeed aan de oproep van onze aanvoerdster en liet om 12.15 uur stipt de Trots van Zuid bus voorrijden. Iedereen blij zou je toch denken……
Nee, toch niet. De chauffeur vond dat hij op een zelfmoordmissie was gestuurd, een aantal spelers van het eerste ( we mogen geen namen noemen, het waren Stefan M. en Arie van P.) weigerden om voor deze prachtige bus op de foto te gaan. Nou vraag ik je. Geheel terecht mochten beide heren vervolgens met het openbaar vervoer proberen om op tijd in Amstelveen te arriveren. Dat lukte natuurlijk niet, vandaar dat ons eerste met zes spelers moest beginnen met de dramatische start als gevolg – zie hierboven.
Hoe dichter we in de buurt van regio 020 kwamen hoe meer reacties op de bus, heerlijk. Eenmaal uitgestapt vroeg de chauffeur om hulp. Uit de bagageruimte trok hij een aantal camouflagenetten tevoorschijn, met daarbij de vraag of wij even konden helpen met het vermommen van de bus als een verlengstuk van het Vondelpark. Nee dus, gaan we echt niet aan beginnen.Niets is sterker dan dit éne woord, haha. erder een allerhartelijkste ontvangst bij KVA, eerlijk is eerlijk. Zaterdag de laatste wedstrijd van het seizoen. Een vol sportpark en een klinkende overwinning, dat zou mooi zijn om het nare gevoel van het afgelopen weekend weg te spoelen.
Tot zover,
Kabaal Club Ridderkerk,
Supportersvereniging KCR
