Maassluis D1- KCR D1
Donderdag 6 juni mocht KCR D1 zich opmaken voor de 3de kampioenswedstrijd. Zoals u in de verslagen van dit seizoen heeft kunnen lezen ging dit het eerste helft veld en in de zaal vrij gemakkelijk. Nu moesten wij er hard voor werken en trainen, maar het lukte.
Op het veld speelden wij gewenningshoofdklasse en daarin kwamen wij het sterkte Maassluis tegen. Laat dat nou ook de tegenstander zijn in de kampioenswedstrijd. Aan een gelijkspel had D1 al genoeg.
Na het praatje en inschieten floot de scheidsrechter voor het begin, nog snel onze begingil en we waren er klaar voor.
De eerste minuten waren wat rommelig. Toch wel spannend zo’n wedstrijd. Nadat wij 1-0 achter kwamen was het Nourya met een doorloper die de stand weer gelijk trok. Zo, de eerste zenuwen waren eraf, dachten wij. Maar Maasluis was de eerste 20 minuten scherper en feller, laten wij zeggen; zij hadden minder last van de zenuwen en ineens stond het 4-1. Door hard werken van het hele vak kon de lange aanval worden beloond door Sven die een mooie dooloper scoorde en de stand op 4-2 bracht. Pff rust, even de koppies bij elkaar.
Na een peptalk van Gabie en Patricia ging de D1 vol goede moed het veld in. Nog een tandje bij schakelen, want we hebben nog 25 minuten.
Helaas was Maassluis de eerste die scoorde, maar toen kwam de 5-3 van Ranomy, met een mooi schot zoals wij die van haar kennen. Het geloof kwam terug bij D1 en er werd een versnelling bij geschakeld. Dit hielp, want door schoten van Bruno en Sven kwam de stand op 5-5. Het meegereisde publiek juichte nog harder en D1 wist dit is genoeg, koppie erbij houden. De koppies hielden wij erbij, maar helaas lukte het niet om mee te scoren met Maassluis en eindige de wedstrijd in 8-5. Geen triple en wat tranen hier een daar. Maar ooh wat hebben wij gestreden vandaag.
Wij willen iedereen die ons heeft aangemoedigd super bedanken!
En de ouders van de toppers bedankt voor het hele seizoen: de support, het rijden, shirts wassen en haasten naar trainen. Dit maakt het voor ons gemakkelijk om elke week met veel liefde en plezier de kinderen te coachen en trainen te geven.
Lieve toppers van D1: helaas was het geluk vandaag niet aan onze kant en bleef de triple een droom.
Gabie en Patricia zijn mega trots op jullie hoeveel jullie zijn gegroeid in het korfbal spel. Dit was onze laatste wedstrijd met elkaar. En wij gaan jullie missen, maar wie weet komen wij ooit weer samen als team!
Ranomy, Maud, Ilse, Pien, Nourya, Siebe, Sven, Jesper, Boaz & Bruno, blijf wie je bent want stuk voor stuk zijn jullie kanjers, ieder met zijn eigen kwaliteiten en op zijn/haar manier. Heel veel plezier en succes volgend jaar in jullie nieuwe team! Wij gaan HET DUURT TE LANG missen ! 😉
Bedankt toppers !!!
Jullie mega trotse coaches
Gabie & Patricia
