Sfeerimpressie KCR – Juliana

Afgelopen zaterdag eindelijk weer korfbal-competitiewedstrijden. Een half jaar geleden is het inmiddels toen er een abrupt einde kwam aan spelen in competitieverband. Op zaterdag 7 maart wisten onze eerstelingen in een prima pot Oranje-Wit in Dordrecht te verslaan, waarmee handhaving in de overgangsklasse in feite werd gerealiseerd. Daarna leefden we heel de week toe naar het bezoek van Pernix aan de Wissel (de Leidenaren konden kampioen worden en zouden met zo’n 200 supporters voor een ware korfbalinvasie zorgen..), maar helaas, het inmiddels gehate virus zette door dit alles een dikke streep.

Daarna brak een oorverdovende sportstilte aan, een stilte die zou duren tot de laatste weken voor de zomervakantie. Maar nog geen competitie dus.

Anderhalve week geleden de traditionele startdag. Mensenkinderen, wat was het heerlijk om weer een vol en gezellig KCR-terrein te zien. Dat het eerste op deze dag er niet echt aan te pas kwam tegen Meervogels mocht de pret niet drukken.

Maar zaterdag ging het dus eindelijk weer eens om harde wedstrijdpunten. Thuis beginnen tegen een tegenstander die niet direct tot de sterksten uit de poule gerekend kan worden, da’s fijn. Maar dan moet het vervolgens wel waargemaakt worden, en dat is soms makkelijker gezegd dan gedaan.

We spraken voor de wedstrijd het duo De Vos-Van der Schelling. Onderwerp was het doorstromen van de jeugd naar het eerste, of beter gezegd, het gebrek daaraan. Geen zorg daarover, beweerden de mannen met een stalen gezicht, wij gaan nog wel een jaar of twintig mee. Wedstrijdspanning, zo dachten wij, kunnen even niet helder meer denken. Later op de middag bleek het tweetal goed voor samen 14 doelpunten. Dan kan je stellen dat er nog geen slijtage op zit…..

Maar winnen doe je natuurlijk met het gehele team (verliezen trouwens ook), en dat deed ons vlaggenschip. Na de rust dreigde het even de verkeerde kant op te gaan, maar op tijd was de ploeg weer bij de les. Goed te zien dat Vincent een waardig opvolger van “alle ballen zijn voor Arie” aan het worden is, ook goed te zien dat een keihard werkende Marvin een aantal “onmogelijke” ballen heroverde. Anita is wat ons betreft alweer bijna terug op haar oude niveau en Gaby zorgt voor veel beweging en snelheid in de ploeg. In verdedigend opzicht zagen we nog wat slippertjes, maar dat gaat goed komen, let maar op.

Wat valt er verder te melden over deze zaterdag ? Best veel.

Zo zorgt de nieuwe regel dat je je eigen strafworp moet nemen voor de nodige bijzondere situaties en discussies. Bij diverse teams zagen we spelers die zich volledig onttrokken aan het aanvalsspel. Bang om een strafworp mee te krijgen die ze vervolgens zelf dus moeten nemen. Hoofd vuurwerkzaken Marcel M. verkondigde een bijzondere seksistische opvatting over deze regel. “Dames kunnen zich nu heel veel overtredingen permitteren”, aldus de voormalig international, “de kans dat de strafworp er vervolgens ingaat is natuurlijk minimaal”.  Marcel moet zich deze week bij ons bestuur verantwoorden voor deze misplaatste uitspraak.

De A-1 versloeg in een puike wedstrijd Maassluis A-1, toch niet de eerste de beste. Dit onder toeziend oog van twee coaches die ook langs de kant het principe van “eenheid van tenue” uitstraalden. Zag er strak uit mannen, keurig. E-1 wint met 17-0 ! Houd dit ploegje in de gaten, zo is ons advies. Ons elfde moest weer duidelijk wennen aan een echte wedstrijd en wist slechts vier doelpunten te maken. Maar toch gewonnen, haha. Hier bleek de uitspraak van Marcel M. helaas wel te gelden…. Aantal kangoeroes is inmiddels opgelopen tot 42 (twee-en-veertig !), da’s meer dan alle kangoeroes van de ons omringende verenigingen bij elkaar.

Tot slot: als een onzichtbare, maar o zo dreigende donkere wolk blijft covid-19 boven ons mooie complex hangen. Bestuur en barcommissie hebben duidelijke en op het oog veilige randvoorwaarden gecreëerd, maar ook wij zelf ondervonden hoe moeilijk het in de praktijk soms is je aan de richtlijnen te houden. Enfin, vraag dat maar aan Ferd G. Daarbij hebben we natuurlijk een voor het corona-tijdperk aparte sport: juist geen anderhalve meter afstand houden, maar binnen een armlengte afstand van je tegenstander blijven is ons devies. Tsja, probeer dat maar eens te rijmen met elkaar.

Zaterdag DVS ’69 uit, altijd lastig. Direct maar de eerste huiskamervraag: wie weet uit zijn hoofd, dus zonder Google, waar deze afkorting voor staat ?

Tot zover,

Kabaal Club Ridderkerk,

Supportersvereniging KCR