Sfeerimpressie KCR-marathon doorkomstpunt/korfballeague finale.

Helden zijn het, alle lopers die de Coolsingel hebben gehaald. En of dat nou gebeurt in de overdreven snelle tijd van 2.04.45 of in een tijd van rond de 6 uur is verder niet zo heel interessant. De uitdaging durven aangaan en vervolgens de tweeënveertigduizend-honderdvijfennegentig meters afleggen, dat is waar het omgaat. Op de achterkant van veel shirtjes lazen we deze tekst: “Wat een pleuris end…”. En dat is wat het is.

Maar laten we bij het begin beginnen. Onze theaterberoemdheid opperde een paar weken geleden het volgende plan: de versnipperde KCR-marathonsupporters centreren op één punt om zodoende alle KCR-lopers een massaal hart onder de riem te steken. En dan op een punt waar niet heel veel mensen staan én waarop veel lopers het lastig krijgen. Dat werd dus een punt even na de 35 km, kruising Boszoom/Lucie Vuylstekeweg (dit vraagt natuurlijk om de eerste huiskamervraag van dit stukje: wie in vredesnaam is Lucie Vuylsteke?? – wie dit uit zijn hoofd weet krijgt een gratis startbewijs voor de marathon van 2025). Zo gezegd, zo gedaan. Stukje op de site en nu eens kijken wat er gaat gebeuren…..

Bewapend met KCR- en Feyenoord vlag, 8 liter water, heel veel koeken, drop en snelle suikers stapten we om even voor acht uur op de fiets. Op een paar hondenuitlaters na  was Ridderkerk nog uitgestorven. Rond negen uur arriveren we bij het startvak op de Schiedamsedijk. Daar spreken we enkele vrienden die de uitdaging aangaan moed in. Dan door naar de Blaak om op het 9 km. punt van de kwart marathon familieleden en bekenden aan te moedigen. Al snel wappert de vlag van de Trots van Zuid hoog boven alles uit. Daarover gesproken: tussen de honderden Feyenoordshirtjes ontwaren we zowaar een 020-shirt, echt waar. En dat na de historische 6-0 van vorige week,. Dan heb je lef. Of je bent levensmoe, kan ook zomaar. We zagen Kaj, Rosa, Reno, Vincent en Craig voorbij komen – waarbij we Lisa (en wellicht ook anderen) gemist hebben. Sorry Lisa.

We bemerkten al snel dat we een handige plek hadden uitgekozen: in de schaduw en precies op het tochtgat tussen de Kamer van Koophandel en het Maritiem Museum. Met onderkoelingsverschijnselen op weg gegaan naar het KCR-doorkomstpunt, maar eerst even opgewarmd bij een heerlijk oer-Rotterdamse Italiaan aan de Kortekade, we kunnen deze aanraden.

Aangekomen op “ons” punt waren er al aardig wat KCR-mensen aanwezig, inclusief Gaby in een rolstoel (sterkte Gaby!), onze huisfotograaf Marloes en natuurlijk onze theater-beroemdheid, Martijn G. Snel de beide vlaggen gepland, want daar kwam André al aan gedenderd, op weg naar een indrukwekkende 3.07. Dennis was de tweede loper met KCR-roots, op de hielen gevolgd door Gijs van der Welle. Vader Van der Welle (zelf goed voor een zeer verdienstelijk PR van 2 uur 47, Berlijn 1990) glom van trots bij het passeren van deze Gijs. Zijn bemoedigende schouderklopje (zie de foto) zorgde ervoor dat Gijs er een tandje bij zette en Dennis in de laatste kilometers passeerde. Na deze top-drie even een adempauze. Kort na elkaar kwamen vervolgens door Arie “alle ballen voor Arie” van Pelt én de eerste KCR-dame, Femke Baak. Arie 3.42, Femke 3.45, klasse.

Schouder aan schouder en zo te zien nog redelijk fruitig meldden zich vervolgens Mark-met-de-gouden-handjes Van Der Schelling en Christian “bloed aan de paal” Brouwer. Beiden dik onder de 4 uur over de streep, prima.

Als een diesel stampt voorbij Jan de Sterke, korfbalvader. Hij doet zijn naam eer aan. En daar is Remon “duizend-doelpunten” de Vos. We moeten hem tijdens het passeren duidelijk maken dat vrouw en kind op hem wachten op de Coolsingel. Of dat in de kakofonie van geluid gelukt is betwijfelen we. Remon zag er goed uit! Marcel Westerveld en Dennis Labee passeren een inmiddels dertigtal KCR-supporters. De sfeer is meer dan goed, uitbundig mogen we wel zeggen.

Dan: telefoon. Onze Griekse international informeert of het inderdaad vandaag was dat de marathon gelopen werd en als dat inderdaad het geval was, hoe laat de eerste KCR-loper dan verwacht werd op het doorkomstpunt? Nou vraag ik je toch. Zoals we weten ligt de oorsprong van de marathon in, jawel, Griekenland, waar de renbode Pheidippides in 490 voor Christus vanaf het slagveld bij Marathon naar Athene sprintte om te melden dat de Griekse krijgers het Perzische leger van koning Darius in de pan hadden gehakt. Daarna zou hij neergestort zijn en komen te overlijden. Van dat laatste geloven we niks – Grieken zijn immers dol op tragedie. Maar dat een verre nakomeling van deze Grieken verstek laat gaan om onze KCR-helden aan te moedigen kan natuurlijk niet, da’s pas een tragedie. Panagos heeft inmiddels beloofd dit goed te zullen maken door zelf aan de start te verschijnen van de 2025-editie.

Good-old Stephan Mulder, de man die goed geweest is voor ontelbare winnende doelpunten in de dying seconds van menig wedstrijd heeft het zwaar, heel zwaar. Wat hem natuurlijk niet helpt zijn al die Feyenoord-shirtjes die meelopen – en dan moet hij ook nog onder onze vlag door. We tetteren hem moed in en bijgestaan door vrouw Amanda gaat Stephan op weg naar de finish – gewoon uitgelopen dus. Respect!

Gesproken over Feyenoord-shirtjes…..wie komt daar aan? Eerst dachten we serieus: Gernot Trauner, steunpilaar in de defensie van de Trots van Zuid. Blijkt het zijn tweeling broer te zijn, met op de rug van zijn shirt de naam ….Gernot Trauner. Verschrikkelijk grappig moment.

Ongetwijfeld hebben we in deze opsomming mensen gemist, excuus daarvoor, volgend jaar beter…. Maar een nieuwe KCR-traditie lijkt geboren. Noteer maar alvast in de 2025 agenda: 13 april, marathon Rotterdam. Ook gij, Pana!

Daags voor het marathon-spektakel twee heerlijke korfballeague finales in een bomvol sportpaleis Ahoy. De jeugdploegen van Fortuna en Door Vriendschap Omhoog ontlopen elkaar niets, op één ding na. Bij DVO speelt ene Merel van den Brink. Met zeven treffers maakt zij het verschil en wordt terecht uitgeroepen tot Speler van de Wedstrijd. Ook de senioren-finale is spannend. En op sommige momenten nogal fysiek ook zo zagen we. DVO lijkt in de tweede helft de wedstrijd naar zich toe te trekken maar vergeet de genadeklap uit te delen. Opnieuw gaat de hoofdprijs dus naar Papendrecht.

Kortom, een heerlijk sportweekend waarin de Trots bovendien opnieuw een plek in de Champions League veilig stelde. Ook noteren dus: 31 mei 2025, Allianz Arena, München.

Er blijken mensen te zijn die niets om sport geven, begrijpen we echt niet.

Op naar Oranje-Wit nu, hebben we nog een appeltje mee te schillen…

Tot zover,
Kabaalclub Ridderkerk,
Supportersvereniging KCR

NB: Marloes laat weten dat als er lopers zijn die hun foto’s nog niet hebben ontvangen – of als zij er meer willen ontvangen zij contact met Marloes kunnen opnemen (marloes_hollebrandse1@hotmail.com)