Sfeerimpressie KCR – Rust Roest

Pak de rode pen of het rode potlood, desnoods de rode lippenstift en omcirkel in de agenda de datum van 23 april. Dan gaat het eerste medekoploper Synergo te lijf en kan het in de Domstad een grote stap zetten op weg naar het kampioenschap. Na het afgelopen weekend hebben we het heft weer volledig in eigen hand. Mensenkinderen, het is best lang geleden dat onze eerstelingen als koploper op het veld aan de zaalcompetitie begonnen. Een heerlijk gevoel.

Over de wedstrijd tegen de voormalige korfbalgrootmacht Rust Roest kunnen we kort zijn. Voordat de gasten goed en wel in de gaten hadden dat de wedstrijd was begonnen stond het 7-0. Daarna consolideerde het team van onze super-coach Patrick zonder al te veel moeite de voorsprong en kon het ontspannen de wedstrijd uitspelen, met een fijne 23-14 overwinning als eindresultaat. Na het laatste fluitsignaal van een prima en met humor leidende scheids zong al snel het nieuws rond dat Telstar toch baat bleek te hebben gehad van de wijze lessen van Louis van G. en Synergo een verrassende nederlaag had weten toe te brengen. Dat na een 3-10 achterstand, zo hoorden we later. Ons gevoel zegt trouwens dat Telstar uit een eind lastiger gaat worden dan Telstar thuis enekele weken geleden. Maar dat is een zorg van later.

Wat valt er verder te melden over het afgelopen regenachtige sport weekend?
Om te beginnen veel te veel hinderlijke paraplu’s langs het veld. Net als roken moet dit gewoon verboden worden vinden we.
Verder wordt soms gedacht dat sportploegen van onder de Moerdijk mentaal kwetsbaarder zijn dan wij uit de Randstad. Op zich geloven wij zelf wel in deze opvatting. Zo komt de voetbalploeg uit de stad van Rust Roest altijd met knikkende knieën naar de Trots van Zuid om daar vervolgens genadeloos over de kling te worden gejaagd. Maar er zijn uitzonderingen. Bij RR liep een dame rond met rugnummer vier. In de tweede helft zagen we twee schoten van haar landen op de strafworpstip. De harde kern van de Kabaalclub kon het niet laten om over het veld te tetteren: laat maar schieten, die nummer vier. Wat minder sportief misschien, maar op dat moment wel geinig om te roepen. Tenminste, dat vond de harde kern zelf. Vervolgens verwachtten we dat de bewuste dame zou vragen om een wissel, stilletjes in een hoek van het veld zou gaan staan of risicoloze breedteballen zou gaan gooien. Niets van dat alles. Gewoon de volgende aanval de bal opeisen, schieten en scoren. Daarna vrolijk zwaaiend naar de harde kern voorbij lopen op weg naar het verdedigingsvak. Na de volgende vakwissel zelfde verhaal: bal opeisen en scoren. Kijk, dat noemen we klasse. Na afloop kwam ze bovendien spontaan een gezellig praatje maken, waarbij ze bleek te beschikken over een heerlijk zangerig en uitgesproken zwoel Brabants accent. Direct aangeboden om bij ons te komen spelen. Dit aanbod nam de bewuste dame in beraad. Plekje in ons hart gestolen, zoveel is duidelijk. Verder melden een paar Rust Roest heren dat ze echt gek werden van het fanatiek verdedigen van onze bikkels, ook dat is goed om te horen.

Op naar de zaal nu. Inmiddels is bekend dat we de uitdaging van de QR-code moeten gaan overwinnen, maar dat komt vast wel goed. Drie keer naar Zeeland, streekderby’s tegen Sporting Delta en Vriendenschaar, we hebben er zin in. Wat ons betreft niet risicoloos kiezen voor handhaven, maar gewoon lekker meedraaien in de top, hatsaflats.
Net als vorige week de A-3 sleepte de C-3 op de valreep nog even een kampioenschap uit het vuur – bij de aspiranten en pupillen lijkt het wel goed te zitten. Hulde aan alle mensen die hier veel tijd en energie in stoppen. En dan hadden we zaterdag natuurlijk ook nog het mega Kangoeroefestijn. Bekijk vooral de geweldige foto’s van deze heerlijke happening op onze mooie site. Complimenten voor onze Kangoeroe-trainers en de commissie Groei.
Als kers op de sporttaart liep de Trots van Zuid op zondag twee punten in op de omhoog gevallen koploper, mooier kon het allemaal bijna niet.

Tot zover,
Kabaalclub Ridderkerk,
Supportersvereniging KCR