Sfeerimpressie KCR – Apeldoorn
Rust. 13-5 voor, de wedstrijd is gespeeld, een afstraffing dreigt voor de tegenstander. We kijken dan ook met belangstelling naar wat zich afspeelt in de dug-out van de tegenstander. Vreemd, geen spoor van paniek of zelfs enige ongerustheid. Wel zagen we het hele team van onze gasten plus de technische staf rustig de mobiele telefoon ter hand nemen. Erg apart allemaal, dus wij met heel de Kabaalclub erop af. Op onze vraag wat er gaande was kregen we het verbijsterende antwoord: “Gewoon, even Apeldoorn bellen en dan komt het goed”.
Daar geloofden wij dus niet in, maar kijk, 15-6 wordt 15-7, 15-8, 15-9, 15-10, 15-11… Genoeg, zegt Remon, knalt er vier achter elkaar in en het is klaar.
Een wedstrijd dus met twee gezichten, zoals dat heet. Een fantastische eerste helft. Mark, hard op weg naar de 1000-ste treffer, schiet alles erin en kan, net als vorige week, alleen afgestopt worden met waanzinnige overtredingen van zijn tegenstander. Thom is overal, pakt alles onder de paal en verzorgt zelfs een keer de rebound van zijn eigen schot. Uniek en heerlijk. Onze meiden jagen hun tegenstanders op tot in de uithoeken van het veld en zelfs verder dan dat en halen veel ballen eruit. Het laatste kwartier voor rust is echt heerlijk. We merken niet meer dat het regent.
In de rust merken we dat er sinds kort gegokt mag worden op sportwedstrijden. Aparte meldingen zien we voorbij komen. KCR maakt vandaag 30 doelpunten ( 1 op 12), tegenstander loopt voor het eind van de wedstrijd huilend het veld af (1 op 48), onze voorzitter krijgt speelminuten in het eerste ( 1 op 4800), het eerste wordt kampioen ( 1 op 1).
Tweede helft dus een beetje minder. Maar laten we dit niet over-dramatiseren, het gaat om de eindstand en de drie punten. En dat zat dus goed.
De derde helft was gelukkig van ongekend hoge kwaliteit. Het leek wel een grote reünie met de aanwezigheid van een topspeler uit het elfde, zijn broer, zijn dochters, een afvaardiging van het Corps Mariniers en een afvaardiging van de Keuringsdienst van Waren, die kwam kijken hoe we de nieuwste coronamaatregelen hebben toegepast in ons mooie clubhuis. Ik moet zeggen, zeer creatief en dat vond de Keuringdienst ook. De bartijgers zijn in topvorm en de sfeer is , tsja, de sfeer is zoals die alleen bij KCR kan zijn. KV Apeldoorn gaat pas om zeven uur naar huis, dat zegt alles.
Wat valt er verder op te merken over het afgelopen sport weekend? Een geliefde speler van het tiende vroeg om een vermelding van hun gedenkwaardige overwinning op, jawel, de Paal Centraal (heerlijke naam voor een vereniging, vooral niet-korfballers zullen bij deze naam allerlei beelden op het netvlies krijgen). Een lid van de TC vond dit niet nodig, dus dan kan je er gif op innemen dat dit wel gebeurt. Bij dezen: tiendelingen, knap gedaan, temeer daar de gemiddelde leeftijd van Paal Centraal zo’n dertig jaar lager lag dan die van KCR. De C1 nam alvast een voorschot op het kampioenschap, dat moet je wel durven hoor haha. De B-1 herstelde zich knap van de nederlaag van vorige week, de A-1 boekte een fijne overwinning en er vond een aantal prachtige G-wedstrijden plaats.
Zondag een angstaanjagende editie van de Hel van het Noorden en een Trots van Zuid die verzuimde om de koppositie over te nemen van de eeuwige rivaal. Erg, erg jammer.
Zaterdag de streekderby tegen DVS 69. Laten we er met zijn allen voor zorgen dat ons eerste het gevoel krijgt dat ze een thuiswedstrijd speelt!!
Tot zover,
Kabaalclub Ridderkerk,
Supportersvereniging KCR.
