Sfeerimpressie Oranje Wit – KCR
Veilig of niet veilig, that’s the question:
Sfeerimpressie Oranje-Wit – KCR.
Na de heerlijke overwinning op Oranje-Wit ( 19-21, daarover straks meer) restte er één prangende vraag: is het eerste nu veilig ? Officieel niet natuurlijk, pak je geen punten meer en Samenwerken Doet Overwinnen wint de rest, dan worden we alsnog ingehaald. Maar goed, hoe groot is deze kans ? De laptop van de Kabaalclub staat al acht uur te draaien om op deze vraag een goede kansberekening los te laten. Daartoe wordt gebruik gemaakt van de bij sportliefhebbers bekende formule E = MC2– 4 + 12. Maar dus nog geen resultaat, we wachten het af.
Afgelopen zaterdag dus een cruciaal tegen Oranje-Wit. Het was goed te zien dat zo’n beetje de halve zaal gevuld was met KCR-supporters, heerlijk (deze zaal trouwens is gebouwd vlak na de Eerste Wereldoorlog en dat kon je zien, voelen en ruiken ook, maar dit terzijde). En goed om te horen dat de jonge honden van de Kabaalclub eindelijk weer eens hun trommels hadden gevonden. Dat kostte wel gelijk drie drumvellen die finaal aan gort(er) werden geslagen, maar ja, handhaving in de overgangsklasse mag wat kosten. Het eerste speelde een heel degelijke en volwassen wedstrijd, waarbij de thuisploeg al snel gek werd van het slimme achterverdedigen van onze bikkels.
De rode draad van de wedstrijd was al gauw te zien: één schot van Oranje-Wit, bal in de rebound kwijt aan Arie of Thom, dame KCR de bal, doelpunt. Meiden, we zijn altijd trots op jullie, maar afgelopen zaterdag echt beren- en apentrots. Twaalf doelpunten van de dames en slechts zeven tegen, een beslissende rol dus. Eervolle vermelding voor Demi, ik denk drie keer geschoten, toch vijf (!!) goals. Ook was het goed om te zien dat onze eerstelingen heel volwassen omgingen met nare overtredingen van enkele Oranje-Wit spelers die hun frustraties de vrije loop lieten.
Wat valt er verder te vermelden over deze gedenkwaardige zaterdag ? Marcel M, gewaardeerd lid van de Kabaalclub en de vriendelijkheid zelve werd op een nare manier bedreigd door de beveiliging van OW. En dat alleen omdat hij een bestelling plaatste, gekker moet het niet worden.
In de namiddag mochten we het achtste fluiten , een heerlijk team. Vlak voor aanvang een bericht van de KNKV: geen handen laten geven, dat was makkelijke geregeld. Maar in hetzelfde bericht werd vermeld dat het virus dat inmiddels heel de wereld in zijn greep heeft ook kan hechten aan een (korf)bal, vooral als de kleur blauw-geel is. Het virus vindt dit een mooie kleurencombinatie zo blijkt. Want welke kleur krijg je als je blauw en geel mengt? Juist, de viruskleur. Verenigingen die in deze kleuren (blauw-geel) spelen hebben echt een probleem zo denken we. Maar goed, elke speler dus een eigen bal overhandigen, zo meldde de bond. Pfff, dat is lastig fluiten hoor, zestien ballen in het oog houden. Uitslag: 93-111, met twintig doelpunten voor M. de R, da’s in één keer een verdubbeling van al haar doelpunten van de laatste tien jaar. Of we hiermee verder moeten gaan is de vraag. Wel leuk voor het publiek natuurlijk.
Zaterdag komt Pernix naar De Wissel. Deze ploeg kan in deze wedstrijd kampioen worden, op de Pernix-site is te zien dat er gratis busvervoer wordt geregeld vanuit het mooie Leiden naar het net zo mooie Ridderkerk. Al vier volle bussen hebben we gehoord. Dat wordt leuk, heel leuk. Daarbij roepen we in herinnering de vorige wedstrijd tussen KCR en Pernix. Een waar spektakel, eindstand: 30-28. Ik bedoel maar.
Verder kunnen we vermelden dat het eerste zaterdag mag oplopen met de toekomst van onze vereniging, de kangoeroes. Inmiddels hebben we 43 kangoeroes, dus dat oplopen gaat wel even duren zo verwachten we. Leuk hoor. Rond 21.00 uur gaat de wedstrijd waarschijnlijk pas beginnen.
Tot slot: de Trots van Zuid gaat dit jaar de dubbel pakken, het belooft een heel mooi sportseizoen te worden.
Tot zover,
Kabaal Club Ridderkerk,
Supportersvereniging KCR.
