Sfeerimpressie D.E.S. – K.C.R.

Sfeerimpressie D.E.S – K.C.R

Mensenkinderen, wat was het spannend afgelopen zaterdag in sporthal De Hoornbloem in het schilderachtige Den Hoorn. We waren weer eens getuige van een ware korfbalthriller, inmiddels de zoveelste in de geschiedenis van onze mooie vereniging. Maar wel eentje met een goed einde.

Maar laten we bij het begin beginnen. Enkele KCR-supporters kwamen er pas ’s ochtends achter dat hun heel tijdig aangeschafte boottickets voor de overtocht Den Helder – Texel niet nodig waren om de hierboven vermelde sporthal te bereiken. Tsja, wat zullen we hiervan zeggen? De Hoornbloem bleek te beschikken over een vrij compacte tribune met meer hinderlijke pilaren dan zitplaatsen. De spreekstalmeester van dienst heeft ons hart gestolen. Niks één voor één namen opnoemen, gewoon met z’n allen tegelijk het veld op. Maar dan wel van alle veertien heel leuke kangoeroes die mochten oplopen een korte karakterschets geven: “Dit is Pien, ze houdt van patat met hamburgers, kan goed schieten en ze heeft gisteren haar zwemdiploma gehaald. Haar konijn heet Flappie”. En dit dan veertien keer dus. Daardoor hadden we wel lekker de tijd om een plekje te zoeken met nog een beetje redelijk zicht op het speelveld. We beginnen. Door het lange voorstellen leek het eerste een beetje te zijn weggedommeld, want in no time stond het 3-0. Langzaam maar zeker werd echter de achtervolging ingezet en bij 7-7 komt KCR langszij. We noteerden in deze fase een doelpunt van Remon na slim gebruik van het blok onder de paal (een echt VAR moment vonden wij, maar de camera stond net achter zo’n pilaar, dus geen beeld), een prachtige doorloop van Demi, twee droge schoten van FJB vanaf vrijwel hetzelfde plekje en opnieuw een heerlijke doorloopbal, dit keer van Remon. We lijken weer terug in de wedstrijd, maar nog altijd geen voorsprong. De laatste vijf minuten voor de rust verlopen echter desastreus, binnen twee minuten loopt de thuisploeg uit van 15-13 naar 18 – 13. Rust.

Uit betrouwbare bron hebben we vernomen dat het knetterde in de kleedkamer, vrij hard zelfs. Geruchten over een deur uit scharnieren?

Dat heeft niet direct effect, het wordt zelfs 20-14. We gaan hier toch niet het kampioenschap verspelen?? Demi en Mark (vandaag topscoorder met zeven treffers, leuke gesprekken voerend met de scheids en inmiddels dik over de 1100 doelpunten heen) starten de inhaalrace. Met het inbrengen van Vincent brengt Wim meer reboundkracht in de ploeg en dat heeft effect. Kleiner en kleiner wordt het gat. Twee doelpunten van Sabine binnen één minuut direct gevolgd door een treffer van Dawn spelen daarbij een belangrijke rol. Bij 23-23 is DES eindelijk achterhaalt, daarna volgt ook de eerste voorsprong. We voelen dat het goed gaat komen, maar de thuisploeg blijft vrij hinderlijk tegenstribbelen en komt tot drie keer aan toe weer op gelijke hoogte: 24-24, 25-25, 26-26. En dan gebeurt het toch: Floris knalt de 26-27 binnen en Remon gooit, zoals dat een ware aanvoerder betaamt, direct daarna de wedstrijd in het slot. Het KCR-lied klinkt gedurende de laatste minuut vanaf de tribune, mooi. Twee zwaarbevochten punten dus, maar wel twee punten. O ja, “scheidsrechter was nadrukkelijk aanwezig” lezen we in onze notities. Daar moeten we het wat dat betreft maar bij laten lijkt ons.

A-1 verspeelt dure punten maar is nog altijd (mede)koploper. Of de B-1 zich gaat handhaven in de hoofdklasse zal erom spannen, bij de C-1 zal de beslissing om het kampioenschap vallen in de laatste thuiswedstrijd als KVS op bezoek komt.

Komend weekend twee krakers: het eerste moet thuis winnen om de koppositie over te nemen van Vitesse (de wissel zal bomvol zitten verwachten we), de Trots van Zuid gaat haar koppositie versterken in onze hoofdstad.

Winnen onze eerstelingen – en daar gaan we vanuit – dan wordt er een busreis georganiseerd naar de uitwedstrijd tegen VEO. Houdt onze site goed in de gaten.

Tot zover,

Kabaalclub Ridderkerk,

Supportersvereniging KCR.