Sfeerimpressie KCR – Fortis
De vraag was afgelopen zaterdag hoe onze eerstelingen zich zouden herstellen van de nederlaag tegen Korfbal Ons Aller Genoegen van de week ervoor (het was onze theaterberoemdheid die deze huiskamervraag – waar staat de afkorting KOAG voor ? – vlekkeloos én uit zijn hoofd wist te beantwoorden ). Binnen twee minuten wisten we het al: dit komt wel goed vanmiddag. Mark en Arie hadden welgeteld twee doelpogingen nodig om de 2-0 op het scorebord te krijgen. Vervolgens werden de Zeeuwen (daar zijn ze toch wel gewend aan wat wind zou je denken) met name in de eerste helft volledig van het veld geblazen. In de tweede helft nam het eerste wat gas terug, waarbij de eindstand van 19 -17 voor een buitenstaander de indruk wekt dat er sprake was van een min of meer gelijk opgaande strijd. Vinden we niet, het team van Dennis was heer en meester en kwam geen moment in gevaar. Na afloop vonden we de tegenstander van Mark huilend in het hoekje van de dug-out. Tsja, begrijpen we, negen doelpunten om zijn oren, dit uit dertien doelpogingen. Nee, daar word je niet vrolijk van. Gelukkig arriveerde de slachtofferhulp binnen vijf minuten, zodat de onfortuinlijke Fortis-speler met droge ogen de terugreis naar het verre Souburg kon ondernemen. Gezellige mensen trouwens, deze Fortisten, we kijken nu al uit naar de uitwedstrijd, maar dat duurt nog even natuurlijk.
In het tweede liet good old Stephan M. zijn specialiteit weer eens zien: scoren op het beslissende moment. Terwijl Nieuwerkerk de drie punten al aan het inpakken was trok Mulder met een onmogelijk doorloopbal de stand alsnog gelijk. En dat was fijn voor de ploeg van Terry, het team werkt elke wedstrijd hard en kreeg nu eindelijk loon naar werken. Dan mochten we zaterdag al drie kampioenen begroeten: B2, B3 en last but not least de bikkels van de F-1. We tipten de Efjes al in ons eerste verslag. Doelsaldo van dit team: plus 104, honderdvier !! Nog nooit vertoond in de geschiedenis van KCR lijkt ons. Als dit leuke stel bij elkaar blijft hebben we over een jaar of twaalf een eerste dat staat als een huis. Wel hopen dat in de ploegen daarboven ook het nodige talent zit, anders moet de huidige generatie eerstelingen het wel erg, erg lang volhouden. We gaan het zien.
Eervolle vermeldingen voor twee van onze scheidsrechters. Marco S, reeds twee topwedstrijden in zijn benen, had gezien dat ons tiende tegen zijn oude vereniging moest spelen ( hierbij direct de volgende huiskamervraag: aan welke Griekse wiskundige/ natuurkundige heeft deze vereniging haar naam te danken ??) en bood zich spontaan aan ook deze wedstrijd te fluiten. Marco, uit zeer betrouwbare bron weten we dat de tiendelingen van je hebben genoten. Cor T. ging nog een stapje verder en zette zijn naam onder vier wedstrijden. En dat alles in de Week van de Scheidsrechter. Respect dus voor deze mannen en vrouwen. Heel soms missen we dat wel eens, zelfs bij onze mooie vereniging.
Het allerleukste moment van deze middag vond ongetwijfeld plaats toen we onze beachvlaggen opzetten. Een dame van een bij ons uitspelend team ( in het kader van de nare AVG mogen we de naam van de vereniging waar het om gaar niet vermelden, het was RWA) zag onze vlaggen, uitte terecht haar bewondering en vroeg vervolgens: “Hoe krijg je die vlaggen nou in je auto voor een uitwedstrijd, dat past toch niet?”. Eerlijk waar, echt gebeurd. Toen we vervolgens een opmerking over de kleur van haar haar maakten was ze gepikeerd. De mannen van dit team lagen inmiddels in een deuk. Kijk, dat is de charme van een gemengde sport.
Na afloop van de wedstrijd van het eerste nog lang gemijmerd met oude Piet K. over de mooie KRC-jaren die achter ons liggen en over de jaren die gaan komen. Conclusie: handhaven op het huidige niveau is al een hele uitdaging, laat staan een stapje hoger zetten – met onze accommodatie en ledental zou dat toch moeten kunnen. Maar we hebben de F-1 natuurlijk…..
Al met al een heerlijk dagje KCR. Op naar zaterdag ! Allereerst het mega-kangoeroespektakel (zie de aankondiging op onze site), daarna mogen we hopelijk de volgende kampioenen begroeten – E-2, achtste, misschien E-1 en C-3 ?? – om vervolgens het eerste opnieuw te zien winnen en wellicht de koppositie zien te pakken (we hopen op een gelijkspel tussen KOAG en Merwede).
Tot zover,
Kabaal Club Ridderkerk,
Suppotersvereniging KCR