Sfeerimpressie KCR – V.E.O.

Hatsaflats, een ouderwetse KCR top-avond afgelopen zaterdag in een goed gevulde Wissel. En dat ondanks een blessuregolf binnen onze selectie waarbij het aantal blessures van de Trots van Zuid verbleekt.
Inmiddels zitten noodgedwongen aan de kant: Gaby, Naomi D, Femke, Rick en Floris-Jan, pffff.
En juist daarom verdienen spelers en technische staf van de selectie een dik, dik compliment.
Alle vier de punten die te verdienen waren bleven immers in Ridderkerk en dat mag gerust een topprestatie genoemd worden.

KCR-2 met good old Thom Nugteren als zeer verdienstelijke  invaller voor Rick in de basis knokte zich in de wedstrijd en wist de volle winst in de wacht te slepen. Daardoor maakte het team een sprongetje van de laatste- naar de zesde plek en heeft de nummers vijf en vier in zicht. Dus geen sprongetje, maar een sprong. En dan ziet de korfbalwereld er opeens heel anders uit.

Het team van de week bestond dit keer uit 14 van onze inmiddels 40 (!) kangoeroes. Eerst vanuit het clubhuis in een tsjoeke-tsjoek treintje naar de zaal, lachen. Daar allemaal op de foto met Mario. Hugo wil niet dat we schrijven dat hij in het pak zit, dus: Hugo bedankt !
Daarna oplopen. Een heel leuke tweeling erbij, we zagen vader en dochter, onze aanvoerder met de dochter van de hoofdtrainer op zijn arm, een kangoeroe die bleek te beschikken over een buikschuiver waarop een gemiddelde eredivisiespeler jaloers zou zijn, kortom, gelijk al een feestje. En ook de “technische staf” van deze kangoeroes verdienen een compliment. Elke zaterdagochtend staan zij er, op een moment veel KCR-leden net aan het wakker worden zijn. En dat mag wel eens gezegd worden. Bij dezen!

VEO (met oud-KCR coach Glenn de Vries op de bank) bedierf de feestvreugde door snel op een 0-3 voorsprong te komen, 0-4 zou gelijk voor een fiks gat zorgen. Maar Jesse toonde zich een ware aanvoerder door de belangrijke 1-3 te verzorgen. Een treffer van Thomas en twee van Reinier zorgden ervoor dat het eerste bij 4-4 langszij kwam. We schreven op dat moment op: kantelpunt ?? En nu weten we dat dit inderdaad zo was. Marij (wat is zij in de laatste wedstrijden gegroeid) en Thijmen zorgden voor de 6-4 voorsprong. En daarna had de thuisploeg voortdurend het initiatief. Thijmen, deze Thijmen deed ons bij zijn verdedigende acties denken aan Jan de Jager, een legendarische  PKC speler die als geen ander kon verdedigen. Thijmen was toen nog niet geboren denken we, maar Steven kan vast wel het een en ander over dit fenomeen vertellen aan Thijmen.
Wonderdoelpunt van Jesse: bal achter zijn rug langs naar de aansteun onder de paal, eerste doorloopbal missen, zelf afvangen en met één hand de 9-7 op het scorebord brengen. Heerlijk. Rosa pikte haar gebruikelijke doelpunt mee waardoor de rust aanbrak met een 11-8 voorsprong.

In de rust wint broertje van Reinier en Floris-Jan een Valentijnstaart met een cadeau gekregen frisbee, ook een mooi moment. We hopen dat de taart gesmaakt heeft.

Na de rust schakelde VEO over op een soort vechtkorfbal. Dat botste dus nogal met het idee achter het Valentijnsthema, jammer. Een centrale rol daarin was weggelegd voor een ingevallen heer aan de kant van VEO, die in zijn eentje de hele wedstrijd dreigde te ontregelen. En juist voor deze fase verdient dit jonge team de complimenten. Want ondanks veel hectiek en zelfs een heus opstootje langs de kant bleef de thuisploeg controle houden over de wedstrijd en bleef het team ook telkens op het juiste moment scoren.
Maar mensenkinderen, wat gebeurde er veel in die tweede helft. Onze Druktemakers van de C-ploegen op de tribune begrepen dat onze bikkels in het veld steun nodig hadden en zorgden voortdurend voor een geweldige sfeer. En reken maar dat die steun door de spelers is gehoord en gewaardeerd. Tessa en Naomi vochten verbeten duels uit waarbij Naomi duels met de heren van VEO niet uit de weg ging. Verder zagen we dat Jesse en zijn tegenstander niet bepaald dikke vrienden aan het worden waren. Steven draaide langs de kant op volle toeren (prachtig om te zien) en haalde het beste uit zichzelf als coach én het beste uit zijn ploeg, Na een slimme omdraaibal van Marij (15-10) brak bij de stand 16-13 een fase zonder doelpunten aan. Opnieuw schreven we op: kantelpunt? Op dat moment bracht Steven onze joker in. Luc kwam in de aanval te staan tegenover de “ontregelaar” van VEO. Wachten, wachten, wachten liet onze coach langs de kant weten.
Luc bleef geduldig en knalde precies op het goede moment de 17-13 binnen. Bij 17-14 strafworp mee. Mis. Weer een stip mee. Weer mis, pfffff. Een ogenschijnlijk zuiver doelpunt kent geen genade in de ogen van de scheidsrechter, die zijn handen vol had aan de tweede helft. Nog altijd 17-14 en weer een strafworp mee.
Een wissel bracht Luc op de strafworpstip. Terwijl de Wissel zijn adem inhoudt blijft Luc ijselijk koel en mikt de bal rustig in de korf. Door deze 18-14 zat de wedstrijd wel in het slot. Daan, Kaj en Rick hadden de reservebank inmiddels verlaten en zaten midden tussen de Druktemakers in om te zorgen voor nog meer kabaal. VEO scoorde nog tweemaal in de slotfase maar de zege kwam niet meer in gevaar. Geweldige en begrijpelijke ontlading na afloop.

Dus onze afspraak in Purmerend op 9 maart blijft (met potlood) staan in onze agenda. Dan moet wel de volgende wedstrijd (pas op 2 maart, maar da’s niet ongunstig met het oog op hersteltijd voor de geblesseerden!) uit tegen Vriendenschaar gewonnen worden. Dit team verloor weliswaar zaterdag van Oranje-Wit, maar met bescheiden cijfers, dus dit wordt, zo verwachten wij, geen appeltje-eitje.
Maar da’s een zorg voor later. Eerst genieten van deze heerlijke overwinningen.

Bekijk vooral de fantastische foto’s van onze hoffotografen Sander en Conny op onze site. Let daarbij op de “vierpuntenfoto” aan het slot (deze hebben we opgestuurd naar Glenn als aandenken aan zijn bezoek aan zijn oude vereniging) én op de allerlaatste foto, Thomas en Néla.

Prachtig toch.

Tot zover,
Kabaalclub Ridderkerk,
Supportersvereniging KCR