Sfeerimpressie KCR – Vitesse

Sfeerimpressie, sfeerimpressie? Op het eerste gezicht lijkt het onmogelijk om, terugblikkend op afgelopen zaterdag, iets van sfeer in dit verslag te krijgen. Allereerst ging het eerste kansloos onderuit tegen een beter en scherper Vitesse. Daar waar in de wedstrijd in Barendrecht de dames van Vitesse het verschil maakten, waren het nu de twee mannelijke puntspelers van de gasten die vaak ongrijpbaar waren. Einde kampioenaspiraties. Het tweede redde het niet tegen Vitesse 2. De A-1 verspeelde dure punten en ook deze ploeg lijkt het kampioenschap, dat een maand geleden nog nadrukkelijk binnen handbereik lag te kunnen vergeten. Verder lijkt de degradatie van de B-1 onafwendbaar. Eén en al kommer en kwel dus?

Echt niet.

Want er is ook een andere invalshoek mogelijk. Onze Wissel was zaterdag gevuld met een kleine 600 mensen en dat is uniek te noemen. Onder die 600 mensen onze hoofdsponsor Arjan Kruis en korfballegende Jan de Jager. We zagen zondag een leaguewedstrijd op televisie en daar zaten beduidend minder mensen, ik bedoel maar.  Verder een fantastische sfeer gedurende de gehele wedstrijd, waarvoor de heerlijk irritante supporters van Vitesse mede verantwoordelijk waren – de site van Vitesse heeft het overigens over het Sprookje van Ridderkerk, tsja….

Maar liefst 17 kangoeroes mochten mee oplopen, 17 van de 40 kangoeroes die onze vereniging rijk is – en ook dat mag uniek genoemd worden. En dan natuurlijk de unieke prestatie van onze aanvoerder. Gekscherend hadden we in de week voor de wedstrijd even contact met elkaar: het zou leuk zijn als je er zaterdag even negen ingooit en zo de duizend bereikt in de kraker tegen Vitesse. Ons korfbalverstand zei echter dat dit tegen deze tegenstander niet zou gebeuren. Geen bloemen gekocht dus. Nou, dat korfbalverstand heeft bijscholing nodig. Remon speelde weer eens de wedstrijd van zijn leven en schoot er 10 binnen. Kippenvelmoment bij zijn publiekswissel, met ook een staande ovatie vanuit het Vitesse-vak, prachtig. “Remon naar Vitesse” klonk het vanaf die kant van de tribune. We schreven het hierboven al: heerlijk irritante gasten. Ook een uniek prestatie van onze horeca-afdeling. De bar- en keukentijgers wisten met een glimlach de enorme drukte op een meer dan professionele manier op te vangen. Applaus en hulde.

Natuurlijk hadden ook wij veel liever gewonnen en een voorschot op het kampioenschap genomen – het mocht niet zo zijn. En verliezen blijft misschien wel het moeilijkste onderdeel van sport bedrijven, juist dan is het belangrijk alles in het juiste perspectief te blijven zien. En dat perspectief is wat ons betreft: KCR is en blijft een in veel opzichten unieke vereniging, een vereniging die wel bemerkt dat het structureel op het niveau van de overgangsklasse – of hoger te komen heel lastig is.

Na de sportieve teleurstelling van zaterdag gelukkig een sportzondag om nooit te vergeten, een zondag waarop de Trots van Zuid de praatjesmakers uit 020 alle hoeken van het veld liet zien en met een meer dan terechte overwinning terugkeerde “op Zuid”.

Tot zover,

Kabaalclub Ridderkerk,
Supportersvereniging KCR